De eerste jaren van Terlo

Terlo krijgt nieuw sportpark (1960 / 1961) 

Het eerste seizoen van Terlo in 1957/58 eindigde meteen in een kampioenschap van ons juniorenelftal met als coach Jack Machielsen (foto blz. 20 jubileumboek). De wedstrijd werd in de Hulsdonken gespeeld o.l.v. scheidsrechter van Lieshout (de vader van Sjef en overgrootvader van Siem Slenders E-jeugd). Een bijzonderheid was dat deze wedstrijd bijna de gehele eerste helft werd gespeeld met 12 Terlo-spelers. 

In het 2^de seizoen 1958/59 werd Terlo 1 kampioen met speler/trainer Janus Das (Janus was een geweldige middenvoor met een geweldig schot en koptechniek, hij scoorde in iedere wedstrijd een of meerdere goals). In de stromende regen werd in Veldhoven Rood-Wit verslagen met 4-1. De wedstrijd stond o.l.v. Henk Scholte (meermalen kampioen van Nederland biljarten). De zaterdagavond voor deze wedstrijd kwam Henk een demonstratie geven in het café van Harrie Kuijken. U begrijpt, hij werd met veel enthousiasme ontvangen door de vele voetbalfans. Met 2 volle bussen supporters en de geestelijk adviseur pastoor Steenbakkers (het lof van half drie was voor die zondag gecanceld) keerde het eerste elftal terug naar Bergeijk. 

Aan de gemeentegrens stond de fanfare Echo der Kempen en een feestelijk versierde koe van veehandelaar/bestuurslid Jan den Dijkman met opschrift ”ik wil sterven voor Terlo” het hele gezelschap op te wachten. Het was drie dagen feest op het Loo. De daarop volgende promotiewedstrijden tegen Reusel Sport 2 werden met 6-1 en 5-4 verloren, waardoor Terlo in de 2^de klasse van de afd. Noord-Brabant bleef. 

De trainingen in de Hulsdonken konden in de wintermaanden geen doorgang vinden, vandaar dat geïmproviseerd moest worden. Met een lampje van 60 watt aan noodverlichting werd getraind op het plein achter de jongensschool (nu plaats van seniorenwoningen) en tevens achter in de wei van Harrie Kuijken (café de Kroon).

In oktober 1959 werd het eerste clubblad genaamd Terlo uitgegeven, voorzitter L van Hoof schrijft daarin: “Moge dit cluborgaan een nuttige en prettige schakel vormen in ons Terlo en bijdragen tot de bloei van onze vereniging”.

In december 1959 schrijft Terlo haar 120e lid in, hiervan zijn 73 actieve leden, waarvan er 40 onder de 18 jaar zijn. 

Om de magere kas te spekken kwamen er vanuit de leden diverse initiatieven zoals de verjaardag actie o.l.v. Janus Geerts, de toto (Toon Antonis/Antonio Bar), de Persilzegelactie, loterijen, Terlo-speldjes, barak- toep- en rikconcours o.l.v. de zeer actieve leden Harrie Senders (jeugdbestuur) en Cees Smolders (oud-voorzitter). 

Het seizoen 1959/60 werd voor Terlo een groot kampioenfeest. Op zondag 27 maart 1960 werd Terlo 1 na een 3-1 overwinning op DEES voor de 2de keer in successie kampioen. De hierop volgende promotie wedstrijden tegen BES zou iedere Kempenaar nog lang blijven heugen. Terlo speelde haar eerste uitwedstrijd tegen BES 1-1. Op het veld van grote broer Bergeijk werd de thuiswedstrijd gespeeld, uitslag 4-4 .Terlo stond met de rust met 3-1 achter. Supporters, bestuursleden en de keuze commissie kwamen onder de rust in het kleedlokaal adviezen geven en vertellen dat het roer echt om moest. Nu is dit toch onvoorstelbaar. De noodzakelijk geworden beslissingswedstrijd werd gespeeld op het veld van Riethoven, deze wedstrijd eindigde  in de stand 3-3, ook na een half uur verlenging. Vervolgens moest er een 2de beslissingswedstrijd gespeeld worden in Dommelen, deze wedstrijd eindigde na een boeiend gevecht in 2-1 voor Terlo, de wedstrijd werd bezocht door ca. 2600 toeschouwers. Terlo was 1^ste  klasser afd. Noord-Brabant, op het Loo was het na 4 weken van spanning, weddenschappen en ellenlange discussies groot feest (zie foto blz.26 jubileum boek). 

Een week na de glorieuze overwinning op BES werd bekend gemaakt dat de trainer van Borkel en Schaft Janus van der Heijden was benoemd tot trainer van Terlo als opvolger van Joan Das. Deze snelle overstap leidde bij BES tot allerlei wilde verhalen, maar Terlo leefde nog in een roes en kon er mee leven. 

Frans Smolders en Harrie Kuijken gingen de jeugd trainen.

Ondertussen klopte het bestuur van Terlo nogmaals bij de gemeente aan om spoed te maken met het realiseren van een nieuw sportpark, immers de KNVB keurde de koeienwei in de Hulsdonken af voor het spelen van wedstrijden in de 1^ste klas afd. Noord-Brabant. B&W van de gemeente Bergeijk was bereid om te bemiddelen tussen de besturen van Terlo en Bergeijk.

Er moest namelijk een overeenkomst komen om bij thuiswedstrijden van Terlo 1 op een veld van Bergeijk  te kunnen spelen. Na moeizame onderhandelingen kwam er een gebrekkige regeling uit de bus, het ging over de vergoedingsregeling per wedstrijd, het heffen van entree gelden, het weren van niet-betalende toeschouwers afkomstig van andere velden, het omkleden etc. Het wantrouwen bleef, in de raadsvergadering werden er dan ook regelmatig vragen over gesteld. 

Het gehele seizoen 1960/61 ging Terlo 1 bij thuiswedstrijden met de bus naar café de Postduif (nu café de Snor), daar werd omgekleed en dan met de bus naar sportpark Bergerheide, daar voetballen en dan zo snel mogelijk weer terug naar de Postduif om weer om te kleden. Marinus Tilborgs en Mariet waren voortreffelijke gastheer/-vrouw voor alles wat Terlo was, we konden ons daar omkleden in de voorste kamer en na afloop kregen we daar volop te eten en te drinken. Het was dat jaar een soort kantine voor Iedereen met een Terlo-hart. 

Terlo speelde in dezelfde competitie als Bergeijk en eindigde in de middenmoot met 3 punten meer dan Bergeijk, een uitstekende prestatie voor debutant Terlo. Memorabel was de wedstrijd tegen Bergeijk op nieuwjaarsdag 1960/61 (ja, u leest het goed!). Alle eerste elftalspelers en het bestuur waren op oudejaarsdag verzameld in het clublokaal van H.Kuijken (café de Kroon). Uiteraard geen alcohol en zoveel mogelijk ontspannen toewerken naar de topwedstrijd voor de volgende dag.

Ons advies is doe dit nooit, Terlo was onherkenbaar en verloor kansloos met 4-1. 

Nog in 1960 werd een begin gemaakt met de voorbereiding voor het nieuwe sportpark aan de Terlostraat (huidige natuurtuin!). Aanvankelijk werd vanwege de landelijke bestedingsbeperking gewerkt met DACW arbeiders (Dienst Aanvullende Civieltechnische Werken). Deze mensen werkten hard, echter het bleef handwerk, vandaar dat het aanleggen van het sportpark voor geen meter opschoot. Na voortdurend aandringen van alles wat Terlo was, werden de handjes vervangen door de pk’s van een bulldozer. 

Het kleedlokaal werd in eigen beheer gezet voor een materiaalprijs van 8000 gulden, beschikbaar gesteld door de gemeente. De bouwcommissie bestond uit Jan Houbraken (Jan den Dijkman), vanuit het bestuur, Jan Verhees, voorzitter en bouwdeskundige en de leden Jan Cox, Piet Daas en Janus Geerts. Het kleedlokaal werd gebouwd op de huidige plaats van de Wingerd (Natuurtuin het Loo).

Nadat er door zelfwerkzaamheid zeer veel werk verzet was, kon op 15 augustus 1961 het nieuwe sportpark aan de Terlostraat door locoburgemeester Sjef Kuijken officieel geopend worden (foto blz.30 jubileum boek). Nadat het sportpark met kantine door pastoor Steenbakkers was ingezegend, speelde  het eerste elftal een openingswedstrijd tegen een combinatie van Bergeijk en Weebosch, de uitslag werd 5-3 voor Terlo. 

Het seizoen 1961/62 startte Terlo met 4 senioren en een junioren B-elftal, dit elftal wist op overtuigende wijze het zoveelste kampioenschap voor Terlo binnen te halen (zie foto blz.32 jub. boek). De leus op het Loo werd “Ieder jaar een kampioen”.

In augustus 1963 kreeg Terlo een apart jeugdbestuur met een eigen kas. Voorzitter werd Jac Machielsen, secretaris Frans Smolders en penningmeester Theo Valkenaars. De jeugdvergaderingen werden gehouden in de Antonio Bar (nu café D’n Eijck).

Enkele nieuwtjes uit het clubblad van die tijd:

- Terlo krijgt pater Kolbrink als geestelijk adviseur als opvolger van pastoor Steenbakkers.

- Terlo gaat animo polsen voor het oprichten van een korfbalclub.

- Flip Gerberink (ex- keeper van vv Eindhoven) volgt in het seizoen 1962/63 Janus van der Heijden op als trainer/keeper van Terlo.    

- Voorzitter Leon van Hoof wordt opgevolgd door Frits Jansen.

Aan het einde van het seizoen1963/64 werd Terlo 1 o.l.v. trainer Gerberink wederom kampioen, nu in de 1^ste klas van de afd. Noord-Brabant. In een zinderende finale tegen Nuenen, getraind door Coen Dillen (ex-topscorer van PSV en Nederland), werd met 2-1 gewonnen. Terlo promoveerde naar de 4^de klas van de KNVB (26 wedstrijden, 20w-4g-2v, 44 punten, 72 goals voor en 23 tegen)(zie foto blz.35 jubileumboek). 

Ook het 2^de elftal was zeer succesvol met een 2^de plaats achter De Raven 2.

Aan het einde van het seizoen in 1964 besloot het bestuur om de keuze commissie, die tot dan toe de opstellingen maakte van alle senioren elftallen, te vervangen door een commissie uit het bestuur met een adviserende stem voor de trainer.

Al terugkijkend zeg je, hoe was dit mogelijk dat de trainer enkel een adviserende stem kreeg en dus een bijrol had. 

Zo kon het gebeuren dat Terlo in het seizoen 1961/62 uit tegen Gestelse Boys ging spelen. De bus met spelers en supporters vertrok steeds vanaf de Antonio Bar. De bus stopte in Valkenswaard om de daar woonachtige trainer/speler Janus van der Heijden op te halen. Na het uitstappen in Eindhoven werd de trainer door de aanvoerder meegedeeld dat de keuze commissie had beslist om de trainer als reserve te laten beginnen. Dit was ook meteen het laatste optreden van onze gewaardeerde trainer, hij was echt boos en hield het voor gezien.

Terlo moest op zoek naar een nieuwe trainer!